czwartek, 31 grudnia 2015

Nowy Rok 2016

Niech Nowy Rok przyniesie każdej mamie nowych sił cały wór i dużo, dużo optymizmu oraz radości z macierzyństwa :)
Dużo, dużo zdrówka, które niech procentuje szczęsciem i spokojem całych rodzin :)
zdjęcia ze strony www.radom24.pl

DO SIEGO ROKU :)



piątek, 25 grudnia 2015

świąteczne niespodzianki

Jeżeli czasem myślałam że jest źle teraz wiem że może być zawsze gorzej...i trzeba się cieszyć że jeszcze nie jest to "gorzej". No więc co to oznacza 15 grudnia trafiłam z mała do pediatry wydałoby się zwykłe przeziębienie z tym że z goraczką ale dostałam opiekę do końca tygodnia. Gorączka skoczyła w nocy z 1516 grudnia do prawie 40 stopni i tak było przez trzy kolejne noce a więc w piątek znowu do lekarza ale innego i dostaliśmy antybiotyk na zapalenie nosa i gardła...antybiotyk średnio działał na nos i gardło ale super że gorączkę obniżył. Poszliśmy 22 grudnia znowu do pani doktor by zabezpieczyć się przed świętami chorobowymi. Bilety na pociąg musieliśmy już wczesniej oddać i pożegnać się z rodzinnymi świętami z powodu kuracji antybiotykowej ale chcieliśmy w domu przynajmniej miec spokojnie. Niestety to co nastąpiło było totalnym zaskoczeniem...otóż 22 grudnia rano byłam z córką u pediatry a wieczorem poszłam do swojej lekarki i usłyszałam że mam anginę ropną :( antybiotyk i szybko kiepskie rokowania że jak będzie pogorszenie to skierowanie do szpitala. W środę walczyłam z gorączką ale w czwartek ból był ogromny nic nie mogłam przełykać więc...pobiegłam do przychodni gdzie natychmiast zostałam skierowana do szpitala. Wigilijny dzień 10.00 rano a ja ryczę że dzisiaj musze jeszcze miec zabieg i że zostawiam męża z małą córką totalnie samych a i sama musze sobie radzić. Jadę do jednego szpitala...szybko mnie badają i wysyłają do drugiego... na oddział zakaźny bo podejrzewają że może to być mononukleoza :( tam robią mi badania. Mąż wydzwania jak szalony my w nerwach...może uda sie wyjść chociaż na wieczerzę. Co prawda kiepsko z jedzeniem ale przecież liczy się obecność. To jest najważniejsze. Po badaniu wstępnie wykluczają mononukleozę i otrzymuję zastrzyk...antybiotyk nowy tak żeby w razie zabezpieczenia no i mojej pomocy. Zastrzyk tak bolesny że kilka sekund po jego zakończeniu mdleję z wyczerpania. Jest po 13.00. od rana na nogach jeźdżę po mieście z gorączką plus bez picia i jedzenie już prawie 24 godziny i na antybiotyku. Kiedy doszłam do sobie pani doktor na izbie przyjęć już nie było a pielęgniarka która czuwała przy mnie wręczyła mi nowe recepty i kazała wracać do domu...samej bez pytania jak się czuję czy ktoś mi będzie towarzyszył. Pani doktor przed moim omdleniem powiedziała że jak mi się pogorszy dzisiaj to mam do nich przyjechać. No ale jadę do domu po drodze zahaczam o aptekę. Wykupuję leki. W domu mąż zrobił tyle ile mógł nawet zupę papkowata dla mnie ugotował. Kładę się wyczerpana. W domu bałagan mąz wychodzi z córką na spacer bym mogła odpocząć...i kropka. Budze się jest 17.00. Widze choinki zapalone słysze od sąsiadów śpiew kolęd. W domu pachnie barszczem...córka zasypia na drzemkę. Dzięki wspaniałomyślności męża mieliśmy skromną ale piękną wigilijną wieczerzę nawet świece kupił na stół. Oboje jesteśmy wzruszenie podczas składania sobie życzeń...bo przecież mogło być inaczej. Długo się przytulamy. To nic że w domu nadal balagan a ja nie mam na nic sił jestem obolała i temepraturą huśtawkową ale te święta pomimo trudnych są już wyjątkowe.